Yanal’ın açıklamları şu biçimde;
“Türkiye üzere ülkelerde her kriz kurbanını arar. 17 Ağustos sarsıntısını bile bir müteahhide yükleyip yolumuza devam ettik. Ortadan geçen 23 yılda ne değişti, bunu bilmek bile istemiyorum.
İşimiz futbol değil, İtalya ya da Portekiz mağlubiyeti hiç değil. Bu nedenle kurban aramaya da gerek yok. Sistem, liyakat, bilim, kültür ve eğitime değer verip bir ülkenin spora bakış açısını topyekün değiştirmeliyiz.
Portekiz dediğin ülke, İstanbul’un yarısı kadar. Bu nüfustan 362 oyuncu ve 112 teknik yönetici yurt dışında ülkesini temsil ediyor. Ulusal Grup’taki 20 futbolcu, en üst seviye liglerde forma giyiyor.
Portekiz Ulusal Grubu, FIFA’da altıncı. UEFA en âlâ 25 grup ortasında Porto üzere bir kulüpleri var. Porto, Benfica, Sporting ve Braga son 5 yılda 1 milyar Euro kadar kara geçti.
Genç Ulusal Kadrolar seviyesinde son 5 yılda 3 Avrupa Şampiyonluğu kazandılar. Bu bilgiler esasen her yerde var, bunu geçelim. Biz bu Portekiz’i yenip Dünya Kupası’na gidebilirdik lakin bu yalnızca bir tesadüf olurdu. İşte bunu geçmeyelim, tartışalım.
Tesadüfler hiçbir vakit sistemleri alt edemez. O vakit kendi ismimize şunları net olarak ortaya koyalım:
1) Üstün Lig’in bir misyonu yok.
2) Futbol, profesyoneller tarafından yönetilmiyor.
3) Profesyonel kadro sayımız fazla.
4) Amatör kulüpler, hak ettiği kıymeti bulamıyor.
Şimdi bunları yavaş yavaş açalım. Portekiz Ligi’nde yer almanın temel koşulu şirket olmaktır. Bu anlayış, kar odaklı bir idare modeli yaratmayı zarurî kılar; 5 BÜYÜK LİGE OYUNCU YETİŞTİRMEK… Bizim Muhteşem Lig’in bir misyonu var mı, tartışalım.
Carlos Queiroz’un 80’li yıllarda başlattığı kapsamlı çalışmanın eseri olarak Portekiz, yalnızca futbolcu keşfetmiyor, onları geliştirip düzey atlatıyor ve pazarlıyor. Portekiz kadroları bu yüzden Avrupa Kupası maçlarında bilhassa genç oyuncuları vitrine çıkarıyorlar.
Portekiz Futbol Federasyonu kulüplerle ele verip eğitimler, tesisleşme, üniversitelerle bilimsel iş birlikleri geliştiriyor, spor yöneticiliğinde “eğitim” koşulu arıyor. En kıymetlisi, federasyonun başında futbolun iktisadını yöneten bir CEO var.Ligin sahipleri ise kulüpler. NOKTA!
Bizdeki profesyonel kulüp sayısı, 133. Meğer iki-üç ligin profesyonel, oburlarının bölgesel olması koşul. Böylece amatör futbolun bölgesel gelişimi desteklenir, kulüplerin mali yükleri azalır, mahallî rekabetle keşif artar, büyük oyuncu havuzu da ülke futbolunu dayanaklar.
Bunun için TFF, öncelikle amatör kulüpler için önemli kaynak ayırması, tesis ve antrenör eğitimi problemlerini çözmesi, üniversite iş birliklerine girmesi, oluşacak Üstün Lig misyonuna nazaran herkesi odaklaması gerekir. Temeldeki sorunu çözüp üzerine binayı inşa etmeliyiz.
Yazacak çok şey var, işin özü kurban aramaktan vazgeçip Muhteşem Lig’e bir misyon yükleyip sistemi kurmak. Temel sorun işte bu.. Yoksa gayesi olmayan yelkenliye rüzgar bile yardım edemez. Denizdeyiz lakin nereye gittiğimiz muhakkak değil. Kaybolmadan rotayı bulalım!”
