Savcı, mütalaasında davanın durdurulması, davanın Suudi Arabistan Krallığı’na devredilmesini isteyince bu işte bir bit yeniği var demiştim.
Öyle ya Washington Post müellifi Suudi Gazeteci Cemal Kaşıkçı İstanbul’da Suudi konsolosluğunda öldürülünce Tayyip Erdoğan ortalığı ayağa kaldırılmıştı.
Haklıydı…
Riyad’dan gelen cellat takımı Kaşıkçı’yı öldürmekle kalmamış, testereyle doğrayarak bavula koymuş özel uçağa atlayıp geldikleri üzere gitmişti.
Geliş gidiş imajları vardı. İstanbul Konsolosu bile tüymüştü…
Erdoğan teşhisi koydu. Öldürme buyruğunun Suudi idaresinin en üst seviyesinden geldiğini söyledi. Yani Veliaht Prens’ten. Kral ölünce kral olacak bireyden.
Dışişleri Bakanı cinayetten aydınlığa kavuşması için her şeyi yapacaklarını açıkladı. İktidar medyası Veliaht Prens’e veryansın etmeye başladı. Cani dediler, katil dediler, demediklerini bırakmadılar.
Cinayete karıştığı belirlenen 26 kişi hakkında dava açıldı. Kırmızı bülten çıkarıldı.
Suudi Arabistan’da da cinayet davası açıldı. Kasap denilen celladı onlar da yargılayacaklarını söylediler.
İnanmadık tabii…
Yargılansa bile göstermelik yargılama olurdu, ceza verilse bile gözlerden uzak bir villada hayatını yaşardı. Zira buyruk Veliaht Prens’ten gelmişti.
Suudi Arabistan Başsavcısı bizden doküman istedi. Cumhurbaşkanı karşı çıktı. ‘Belgeleri dinletiriz lakin vermeyiz, bir de bunları mı yok edeceksiniz. Bu millet enayi mi, hesap sormasını bilir’ dedi.
İş ciddiydi. Yargılama başladı. Türkiye kendi ülkesinde işlenen cinayete sessiz kalamazdı! Türkiye adaletsizliğe sırtını dönemezdi! Bütün dünya göz yumsa bile Türkiye göz yumamazdı!
Duruşma karar etabına geldi. Ve mahkeme savcının talebi adalet Bakanlığı’nın olumlu görüş bildirilmesi üzerine duruşmayı durdurdu, belgeye Suudi Arabistan’a göndermeye karar verdi.
Hopalaaa…Durup dururken ne oldu da dört yıl sonra yargılamaktan vazgeçtiler.
Bu dava nedeniyle Erdoğan ile Veliaht Prens’in ortası epey gerildi.
İki ülke münasebetleri de kopma noktasına geldi. İki başşehir neredeyse selamı sabahı kesti.
Ama Ankara taviz vermedi. Cinayeti aydınlatmak için kararlı olduğunu her fırsatta söyledi.
Düne kadar!…
Dün evrak kapandı, neden diye sorusunun peşinde koşarken karşılık önümüze düştü.
Cumhurbaşkanı Erdoğan Ramazan Bayramı’nda Mekke’ye gidecekmiş. Bayram namazını Suudi Hükümdarı Selman ve Suudi Veliaht Prens Muhammed Bin Selman ile kılacakmış.
Haa artık anlaşıldı!..
Cemal Kaşıkçı’nın belgesi bir daha açılmamak üzere ivedilikle bu nedenle kapatıldı.
Ne oldu kimsesizlerin kimsesi…
Ne oldu mazlumların sesi…
Dilimize yerleşmiş bir kelam vardır. Paran kadar konuş derler. Ankara’nın parası bitti sesi kısıldı.
Efelenme periyoda bitti.
15 Temmuz’un finansörü diye yıllarca kin kusulan, düşman bellenen BAE Buyruğu altına turkuaz hali serilerek karşılandı. Aile yakınlığıyla ağırlandı.
FETÖ’cü generallere Erdoğan’ı devirmeleri için takviye olan para veren o buyruk değil miydi?
Paranın gözü kör olsun derler ya; nitekim kör olsun. BAE’ye söylemediği kelamı bırakmayanlar kelamlarını unutuverdiler. Övgüler düzmeye başladılar.
Cumhurbaşkanı Kral ve Veliaht Prens ile birebir safta bayram namazı kılsın bakın neler yazacaklar.
Siyaset bu demeyin…
Siyaset günlük, hele memleketler arası siyaset hiç yapılmaz.
Yarın öbür gün Erdoğan Mısır Devlet Lideri Sisi ile de birebir masada oturursa şaşırmam. Ankara çoktan razı Kahire ayak sürtüyor.
Üzücü olan ne biliyor musunuz? Siyaset uğruna, başkanına yaranma uğruna insanın yakın arkadaşını satması. Kaşıkçı’nın en yakın arkadaşı AKP Genel Lider Danışmanı unvanını taşıyan Yasin Aktay’dı. Kendisi profesördür! Kaşıkçı Suudi Konsolosluğu’na girerken kapıda bekleyen nişanlısına çıkmazsam Yasin’i ara demişti. Bu kadar yakınlardı.
Dosyanın kapatıldığı Aktay’a sorulmuş; ‘belki de benim bilmediğim bir şeyler vardır’ demiş. Bilmediği bir şey yok herkesin bildiği bir şey var; Erdoğan Mekke’ye gidiyor.
Suudilerden para gelir mi dersiniz?
Artık Erdoğan sahnede yerini alırken ‘kimsesizlerin kimsesi, mazlumların sesi’ anonsunu da uzun mühlet duymayacağız herhalde…
O defter kapandı.
