Furkancılar hasebiyle bunu da görmüş olduk
Kötüydü natürel. Hiç de sempatik bulmamakla bir arada Furkancılar olarak bilinen Furkan Eğitim ve Hizmet Vakfı üyelerine yönelik polis şiddetinin savunulacak yanı olmadığını elbette söylemeliyim. Bu cins mevzularda ikili standardım yok benim de birçok kişi üzere. Kederleri nedir, neyi savunurlar, neye itiraz ederler hala anlayamadığım (çaba göstermediğim sanılmasın sahiden anlayamadığım) Furkancılara yapılan tek sözle çok berbattı. Devlet Bahçeli hariç, Süleyman Soylu dahil çok kişinin çok bulduğu bir reaksiyondu polisinki
Şunu belirteyim önce
Elbette Furkancılarla, önderleri Alpaslan Kuytul’la “taktik anlamda” bile birebir cephede değilim. Ortak bir demokrasi fikri paylaştığım falan da yok. İktidarın hışmına uğradı diye “yol arkadaşım” olarak da görmüyorum kuşkusuz. Uzlaşmaz çelişkilerim var zira. Ortak bir tabanda buluşabilmemiz de “doğanın mantığına” karşıt. “Sert müdahale gördüler” diyorsam sert müdahale gördüklerindendir, hepsi bu. Lakin memleket ahalisinin birinci sefer gördüğü bir sertlik olduğuna inanmam da beklenmemeli doğal. Bu ülkenin solcuları âlâsını yaşamıştır bunun. Mitinglerinde öldürülen kardeşleri vardır solcuların.
Furkancıların gösterisinde başörtülü bir polisin başörtülü bir göstericiye şiddeti çok konuşuldu biliyorsunuz. “Başörtülü bir polisin, başörtülü birine bunu yapmaması” üzerine heyeti son derece tehlikeli bir noktadan ele alındı husus. Hasebiyle, şiddeti toptan reddeden değil, “bir mağduru” ayırarak “diğerlerine” yapılan şiddeti kabul eder duruma düşülmüş oldu. Aferin. Polise, “sen de başörtülüsün, başörtülüye vurma” demek, kendisine yakın olana farklı davran demektir özünde. Bakın şu söylense (yine problemlidir ama) anlardım; “sen başörtülüsün, başka polisler üzere olma”. Söyleyenin, inancının şiddetten yana olmadığına vurgu yaptığı manasına gelirdi bu pekâlâ.
Buna birinci sefer şahit olduk
Polisin, çoğunlukla karşı olduğum yetkileri kanunla belirlenmiştir malum. Furkancılara şiddeti kanunun belirlediğinin çok lakin çok üstünde. Başörtülü ya da değil polis orantısız şiddet uygulayarak nasıl yasanın dışına düşmüşse, başörtülü polise başörtülü göstericiye vurma demek de (tabii ki vurmamalı) onu yasadışılığa davet etmek demek. Başörtülü polisten bu tarafta bir beklentinin olması önemli bir problemdir. Bugüne kadar, bu açıklıkta başörtüsü üzerinden polise taraf ol daveti yapıldığına rastlamadık hiç. Bu periyotta buna da şahit olduk.
Bir sefer daha vurgulayayım; başörtülü polisi bir başörtülüye vurdu diyerek eleştirmek şiddeti amaca nazaran reddetmek ya da kabul etmek manasına gelir. Bu vahim bir yaklaşımdır. Polis şiddetini yalnızca şiddet olarak görmeyip aidiyet bağları vurgusuyla gayenin yanlışlığından dolayı eleştirmek “toplumsal parçalanmışlığımızın” boyutunu gösteriyor. O başörtülü polis, şiddeti yalnızca kendisi üzere bir başörtülüye uygulamasından dolayı dikkatini çekiyor bazılarının. Bayanların şovlarında, emekçilerin, öğrencilerin hareketlerinde önüne gelene cop sallayan başörtülü polisler nedense bu kadar dikkat çekmedi. Yaşananlardan çıkan tuhaf bir de sonuç var aslına bakarsanız; aidiyet bağı olanlara da ayrım yapmadan vuran, hasebiyle başörtüsünün bunu yapmasına mahzur olmadığı bir polis görmüş olduk. Takdir edesi geliyor insanın.
Örtülü, örtüsüz herkes karşı olmalı
Poliste, jandarmada, eğitimde dinî, ulusal, siyasi semboller kullanılmamalıdır diyenler bu nedenle haklıydı işte. Kimi bölümlerin bu cins beklentilere girmesine yol açtığına uygun bir örnektir bu son yaşananlar.
Tabii ki anlatmak istediğim şu; kime yapılırsa yapılsın şiddet reddedilmelidir. İkincisi, başörtülü polisi ona başörtüyü hatırlatarak değil, insan haklarını öğreterek durdurmak temel olmalıdır. “Başörtülü polis başörtülüye vurmamalı” dendiği anda şiddetin en azından bir kesite yapılmasına onay verilmiş olunur. Nasıl ki başörtülü polis, örtülü örtüsüz ayırmadan copunu indiriyorsa, şiddet aykırısı olan da örtülü örtüsüz ayırmadan polisin “orantısız şiddetine” itiraz etmelidir.
Copa gaye göstermek de ne oluyor?
