Zor şartlar altında yaşayan, son derece önemli fizikî hücuma uğrayan, hatta öldürülen hekimlerin tahammül edilemez şartlar nedeniyle memleketi terk etme noktasına gelmesine malum şahsın reaksiyonu kendinden beklendiği üzere oldu: “Giderlerse gitsinler”. Yarısından birçoklarını sevmediği memleket insanı ortasında tabiplerin da çokça olduğu sır değil. Türk Tabipler Birliği üzerinden yürütüyor nefretini tabiplere, malum. Otoritesine itiraz eden hangi meslek örgütü varsa, ona çattığını, itibarsızlaştırmaya çalıştığını biliyoruz.
Doktorlar için “giderlerse gitsinler” diyen zat bir cumhurbaşkanından çok sahibi olduğu toprağından çekip giden marabalarına reaksiyon gösteren bir toprak ağasına benziyor. Çok değerli bir mesleğin mensuplarının gidişi, toplumun bir kaybı değil, dilerse yerlerini yeni mezunlarla dolduracağı “nankörler”dir zatın gözünde. Bir maraba masraf, bin maraba gelir, yani.
O sözcüğü kullanmayı seviyor
Mizahı yapılamayan, daima bağıran bir figür olarak epey sorunu olan bir meslek kümesinin içinde bulunduğu durumdan en ufak bir sorumluluk duymuyor zat. Buna kibri mahzur zira. AKP Cumhurbaşkanı kadar “cumhurbaşkanı” olduğunu sık sık tabir eden bir diğer cumhurbaşkanına rastlamadım ben. En son geçenlerde bir vesileyle “biz burada devlet yönetiyoruz” demişliği de var. “Ben Cumhurbaşkanı olarak mevzu modeli değilim”, “Ben Cumhurbaşkanı olarak birinci aşımı oldum”, “Ben Cumhurbaşkanı olarak elimden geleni sonuna kadar yapacağım”, “Bizler de bu ecdadın varisleri olarak buna sahip çıkıyorsak ben cumhurbaşkanı olarak elhamdülillah.” Seviyor bunu.
2013’te Mavi Marmara olayları nedeniyle İsrail-Türkiye alakalarını düzeltmek isteyen periyodun ABD Lideri Barack Obama ile yaptığı telefon görüşmesini anlatırken “Obama’nın sesini özlemiştim” demesinden utanmıştım, “kırk yıllık şahsî dost” izlenimi verme gayretinden dolayı. Çok değil bir yıl sonra “sesini özlediği” Obama, Erdoğan ile yaptığı bir telefon görüşmesinde elinde beyzbol sopasıyla fotoğraflanmıştı. Beyaz Saray “jargonunda” bunun tehdit olduğunu söyleyenler de olmuştu.
“Putin bana dedi ki”
Rusya ile ilgilerin gergin olduğu 2017’de Katar’a giderken uçakta “Putin benim mert ve yiğit olduğumu söylerdi” demiş oluşu ise öteki bir felaketti, lisana getiren olmadı pek. Kendisine bunu söyleyen herkese inanması bir yana devletlerarası ilgilerde şahısların mertliği ya da cesurluğunun çok da belirleyiciliği yoktur. Muktediri “mert ve cesur” bulan, uçağını düşürüp, bir pilotunu öldürdüğümüz Rusya’nın Devlet Başkanı’ydı. Vahim olan, içler acısı halimizi ortaya döken şu; memleketin içinde bulunduğu durum beyefendinin “mertliğine, cesurluğuna” bağlı. Bu laflara inana inana kimseyi dinlemez, kendisinden oburunu tanımaz oldu.
Putin’in “mert, cesur” bulduğu zat, “terör finansörü” dediği BAE’nin ayağına giden, “one minute! Siz adam öldürmeyi âlâ bilirsiniz” dediği İsrail’in Cumhurbaşkanını alay-ı vala ile karşılayan zattır. (Bu ülkelerle münasebet kurulmasına itirazım falan yok elbette). Hallerine, hareketlerine, öfkesine ayarlı bir memleket haline geldi Türkiye. O kızınca bozuşuyoruz, öfkesi geçince barışıyoruz ülkelerle. Irak Başbakanı Haydar İbadi‘ye ettiği laflar kibrinin tepesiydi: “Sen benim esasen muhatabım değilsin, düzeyimde değilsin, kıratımda değilsin, kalitemde değilsin. Irak’tan senin bağırman çağırman bizim için hiç de değerli değil, biz bildiğimizi okuyacağız, bunu bu türlü bilesin. Kim bu? Irak’ın Başbakanı. Evvel haddini bil” . Küçümsediği İbadi değil, Irak’tı. Bir ülke bu kadar aşağılanmazdı. Ayrıyeten “kıratımda değilsin” dediği İbadi, Manchester Üniversitesi’nden doktoralı bir elektrik mühendisiydi. Ortadan dört yıl geçtikten sonra, 2020’de devrin Irak Başbakanı Mustafa el-Kazımi’yi külliyesinde sazlı kelamlı ziyafetle ağırlamakta sakınca görmemiştir fakat. Evvelki Başbakan için “Kim bu? Irak’ın Başbakanı” diye küçümsediği Irak’a lütufta bulunduğunu düşünmüş müdür sanki?
Zayıf yerden vurma ustası
Hakaretler yağdırıp sonra hiç o lafları etmemiş üzere davranan biri AKP Genel Lideri. “İleride pişman olurum, şu lafları etmeyeyim” demez mi insan? Bir insanın çocuksuzluğunu lisana dolamak nedir mesela? Başta sıhhat olmak üzere onlarca nedeni olabilir bunun, “Bu zat acınacak bir haldedir. Siyasete çırak bile olamaz. Aile nedir bilmez, çoluk çocuğu yoktur” dediği Devlet Bahçeli’den özür dilemiş midir? Yoksa Putin’in birini “mert, cesur” bulduğu bu iki zat “siyasette her şey mübâh”a mı inanıyorlar? O denli olmalı.
Neden bu türlü yapıyor? Kutuplaşmanın işe yaradığını biliyor. Kutuplaşmada oy geçişleri olmaz zira buna güveniyor. Bir Karşı Taraf oluşturup orayla Kendi Tarafı ortasındaki çelişkileri uzlaştırmaz hale getirerek oy sabitleyebilir. Nihayetinde toplumun tümüne kendisini sevdirme talihi olmadığını bildiği için de muhakkak bir kısmın “sevgisiyle” yetiniyor. O nedenle daima “siz, biz” diye konuşuyor.
Tüm üslubu “isteseler de istemeseler de olacak” (Kanal İstanbul) , “İsteseler de istemeseler de öğrenecekler” (Osmanlıca dersleri), “Anırsalar da anırmasalar da elhamdülillah biz hakikat yoldayız” (rakiplerine) olan biri olarak hekimlere ne demesini bekliyorduk ki?
“Giderlerse gitsinler”miş. Ne diyor Sezen Aksu, “Kim yolcu kim hancı/ Dur bakalım…”
Geççek tabii…
Elbette.
